1. „Taniec narodowy jako wartość kultury w czasie zaborów” – prelekcja dr hab. prof. UMFC Klaudii Carlos
2. „Polskie tańce narodowe na scenach baletowych” – prelekcja dr Joanny Sibilskiej
3. „Najstarsze źródłowe opisy elementów ruchowych polskich tańców narodowych” – prelekcja dr hab. Tomasza Nowaka
Po Sympozjum ok. godz. 19.30 odbędzie się losowanie jury sędziowskiego XXIII MPwTP WIELISZEW 2024
2. „Polskie tańce narodowe na scenach baletowych” – prelekcja dr Joanny Sibilskiej
3. „Najstarsze źródłowe opisy elementów ruchowych polskich tańców narodowych” – prelekcja dr hab. Tomasza Nowaka
Po Sympozjum ok. godz. 19.30 odbędzie się losowanie jury sędziowskiego XXIII MPwTP WIELISZEW 2024
dr Joanna Sibilska
Historyczka baletu, wykładowczyni historii tańca i baletu. Jest absolwentką Państwowej Szkoły Baletowej w Poznaniu i reżyserii baletu w Konserwatorium im. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa w Petersburgu, gdzie otrzymała tytuły magisterskie w specjalnościach, takich jak historia i krytyka baletowa oraz pedagog-korepetytor. Pracowała w Muzeum Teatralnym w Warszawie i Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Łodzi. Od ponad dwudziestu lat jest wykładowczynią historii tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2015 roku pracowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej jako główny specjalista ds. zbiorów baletowych przy programie ich digitalizacji (247 premier i około stu biogramów). Współpracuje z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca, pisząc teksty z zakresu historii baletu. Jest autorką haseł biograficznych artystów baletu w „Polskim Słowniku Biograficznym” i „Słowniku biograficznym teatru polskiego” (t. III) oraz tekstów w programach baletowych Teatru Wielkiego w Warszawie, Opery Wrocławskiej i Opery Śląskiej w Bytomiu. Jej artykuły zamieszczone zostały m.in. w „Pamiętniku Teatralnym”, wydawnictwie naukowym UMFC i „Vestnik” Akademii Baletu Agrypiny Waganowej, a także na portalu Teatrologia.pl. Jest również wykładowczynią w Mazowieckim Instytucie Kultury i współpracuje z Uniwersytetami III Wieku. Jest doktorantką Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk i nauczycielką historii tańca w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Pracuje w zespole redakcyjnym kwartalnika Centrum Edukacji Artystycznej pn. „Szkoła Artystyczna”, do której również pisze artykuły. Bierze czynny udział w konferencjach organizowanych w Polsce i za granicą oraz programach o charakterze popularnonaukowym z zakresu historii kultury tanecznej. Pracowała w Muzeum Teatralnym w Warszawie, Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi, od ponad 20. lat wykłada w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest nauczycielem mianowanym w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Prowadzi wykłady w Mazowieckim Instytucie Kultury i Uniwersytetach III Wieku.
Historyczka baletu, wykładowczyni historii tańca i baletu. Jest absolwentką Państwowej Szkoły Baletowej w Poznaniu i reżyserii baletu w Konserwatorium im. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa w Petersburgu, gdzie otrzymała tytuły magisterskie w specjalnościach, takich jak historia i krytyka baletowa oraz pedagog-korepetytor. Pracowała w Muzeum Teatralnym w Warszawie i Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Łodzi. Od ponad dwudziestu lat jest wykładowczynią historii tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2015 roku pracowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej jako główny specjalista ds. zbiorów baletowych przy programie ich digitalizacji (247 premier i około stu biogramów). Współpracuje z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca, pisząc teksty z zakresu historii baletu. Jest autorką haseł biograficznych artystów baletu w „Polskim Słowniku Biograficznym” i „Słowniku biograficznym teatru polskiego” (t. III) oraz tekstów w programach baletowych Teatru Wielkiego w Warszawie, Opery Wrocławskiej i Opery Śląskiej w Bytomiu. Jej artykuły zamieszczone zostały m.in. w „Pamiętniku Teatralnym”, wydawnictwie naukowym UMFC i „Vestnik” Akademii Baletu Agrypiny Waganowej, a także na portalu Teatrologia.pl. Jest również wykładowczynią w Mazowieckim Instytucie Kultury i współpracuje z Uniwersytetami III Wieku. Jest doktorantką Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk i nauczycielką historii tańca w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Pracuje w zespole redakcyjnym kwartalnika Centrum Edukacji Artystycznej pn. „Szkoła Artystyczna”, do której również pisze artykuły. Bierze czynny udział w konferencjach organizowanych w Polsce i za granicą oraz programach o charakterze popularnonaukowym z zakresu historii kultury tanecznej. Pracowała w Muzeum Teatralnym w Warszawie, Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi, od ponad 20. lat wykłada w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest nauczycielem mianowanym w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Prowadzi wykłady w Mazowieckim Instytucie Kultury i Uniwersytetach III Wieku.
dr hab. prof. UMFC Klaudia Carlos-Machej
Absolwentka specjalności pedagogika baletu na Wydziale Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1995), studiów podyplomowych w zakresie dziennikarstwa w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu (2001) oraz Podyplomowych Studiów Zarządzania Kulturą w Strukturach Unii Europejskiej w Instytucie Badań Literackich PAN (2017). Jako wykładowca Akademii Muzycznej im. F. Chopina od 1995 roku, w latach 2012–2019 prodziekan Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej, Muzyki Kościelnej, Rytmiki i Tańca UMFC. Absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej w Poznaniu (1990). Tancerka Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. T. Sygietyńskiego (1990–1995), tancerka-mim oraz pedagog tańca w Warszawskiej Operze Kameralnej (1996–2011). Specjalizuje się w polskich tańcach narodowych. Od 2014 roku odpowiada koncep cyj nie za Forum Tańców Polskich, cyklicznie odbywające się w UMFC. Klaudia Carlos-Machej nieprzerwanie od 1994 roku pracuje jako dziennikarka i prezenterka telewizyjna (TVP Kultura, TVP Polonia, TVP1, TVN, TVN 24, WOT). W 2018 zrealizowała autorski cykl Baletownik prezentowany w TVP KULTURA, w którym przedstawiła sylwetki dziewięciu wybitnych polskich tancerek i tancerzy. W prezentacji wzięli udział studenci specjalności pedagogika baletowa. Autorka i współautorka szeregu publikacji (min. „Tańce polskie. Polonez, krakowiak” Warszawa, 2016. Redakcja; Polskie tańce narodowe wartością kultury w dobie zaborów. Warszawa 2018), prac choreograficznych (Koncert staropolski, muz. R.Twardowski, Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. T. Sygietyńskiego (2019), Mazur Halka St. Moniuszko Opera Wrocławska (2018); Mazur muz. M. Szymanowska, Forum Tańców Polskich UMFC (2016), Krakowiak muz. R. Smoczyński, Forum Tańców Polskich (2015), Mazur z Wesela w Ojcowie, muz. Karol Kurpiński, UMFC (2013); W dworku szlacheckim muz. Maria Szymanowska, Karol Kurpiński, Michał Kleofas Ogiński, AM im. Fryderyka Chopina (2006).
Absolwentka specjalności pedagogika baletu na Wydziale Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1995), studiów podyplomowych w zakresie dziennikarstwa w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu (2001) oraz Podyplomowych Studiów Zarządzania Kulturą w Strukturach Unii Europejskiej w Instytucie Badań Literackich PAN (2017). Jako wykładowca Akademii Muzycznej im. F. Chopina od 1995 roku, w latach 2012–2019 prodziekan Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej, Muzyki Kościelnej, Rytmiki i Tańca UMFC. Absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej w Poznaniu (1990). Tancerka Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. T. Sygietyńskiego (1990–1995), tancerka-mim oraz pedagog tańca w Warszawskiej Operze Kameralnej (1996–2011). Specjalizuje się w polskich tańcach narodowych. Od 2014 roku odpowiada koncep cyj nie za Forum Tańców Polskich, cyklicznie odbywające się w UMFC. Klaudia Carlos-Machej nieprzerwanie od 1994 roku pracuje jako dziennikarka i prezenterka telewizyjna (TVP Kultura, TVP Polonia, TVP1, TVN, TVN 24, WOT). W 2018 zrealizowała autorski cykl Baletownik prezentowany w TVP KULTURA, w którym przedstawiła sylwetki dziewięciu wybitnych polskich tancerek i tancerzy. W prezentacji wzięli udział studenci specjalności pedagogika baletowa. Autorka i współautorka szeregu publikacji (min. „Tańce polskie. Polonez, krakowiak” Warszawa, 2016. Redakcja; Polskie tańce narodowe wartością kultury w dobie zaborów. Warszawa 2018), prac choreograficznych (Koncert staropolski, muz. R.Twardowski, Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. T. Sygietyńskiego (2019), Mazur Halka St. Moniuszko Opera Wrocławska (2018); Mazur muz. M. Szymanowska, Forum Tańców Polskich UMFC (2016), Krakowiak muz. R. Smoczyński, Forum Tańców Polskich (2015), Mazur z Wesela w Ojcowie, muz. Karol Kurpiński, UMFC (2013); W dworku szlacheckim muz. Maria Szymanowska, Karol Kurpiński, Michał Kleofas Ogiński, AM im. Fryderyka Chopina (2006).
dr hab. Tomasz Nowak (Instytut Muzykologii UW)
Etnomuzykolog, antropolog tańca. Ukończył studia w Instytucie Muzykologii UW i uzyskał tytuł magistra na podstawie pracy pt. „Proces przekazu tradycji na przykładzie kształcenia skrzypków podhalańskich”, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Czekanowskiej-Kuklińskiej (1997). W latach 1997-2002 uczestnik studiów doktoranckich na Wydziale Historycznym UW. W roku 2003 uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy pt. „Tradycje muzyczne społeczności polskiej na Wileńszczyźnie. Opinie i komentarze” (promotor: prof. dr hab. Anna Czekanowska-Kuklińska, recenzenci: dr hab. Bożena Muszkalska, dr hab. Prof. UW Piotr Dahlig). W roku 2005 ukończył dwuletnie podyplomowe studia Teorii Tańca na Wydziale V Akademii Muzycznej im. F.Chopina w Warszawie (praca dyplomowa pt. "Funkcje tańca wśród społeczności polskich na Kresach na przykładzie Wileńszczyzny, Grodzieńszczyzny i Żytomierszczyzny" napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Roderyka Lange). W 2006 roku ukończył również Podyplomowe Studia Menedżerskie na Wydziale Zarządzania UW. Był inicjatorem i pierwszym kierownikiem "Warsaw Gamelan Group" - pierwszego koncertującego zespołu gamelanowego w Polsce. Jest aktywnym folklorystą, współpracującym z szeregiem instytucji kulturalnych w Polsce. Jest członkiem International Council for Traditional Music (UNESCO), Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d'Art Traditionnels® oraz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Laureat Nagrody „CLIO” 2006 przyznanej za książkę „Tradycje muzyczne społeczności polskiej na Wileńszczyźnie. Opinie i zachowania” (Warszawa 2005). W roku 2016 nakładem BEL Studio Sp. z o.o. (na zlecenie Instytutu Muzykologii UW) ukazała się kolejna książka jego autorstwa, zatytułowana „Taniec narodowy w polskim kanonie kultury. Źródła, geneza, przemiany”, stanowiąca próbę ukazania panoramy dziejów kanonu polskich tańców narodowych, obejmującego współcześnie pięć gatunków (polonez, mazur, krakowiak, kujawiak, oberek).
